Tijdens de Nationale Melkgeitenhouderijdag die vorige week in Maarsbergen werd gehouden, werden verschillende workshops gegeven. In een daarvan, gegeven door Manon Houben (varkensdierenarts en onafhankelijk adviseur), gingen geitenhouders in gesprek met mensen uit de periferie over antibioticagebruik. Zo hoorden zij elkaars meningen en gevoelens aan en werd er wederzijds begrip gekweekt.
Bij aanvang van de workshop deelde Houben de zaal in; geitenhouders aan de ene kant, periferie aan de andere kant. Als eerste mogen de boeren aangeven waar zij tegenaan lopen inzake antibioticagebruik. Het grootste probleem dat geitenhouders ervaren, blijkt het gebrek aan geregistreerde medicijnen (antibiotica). Ook resistentie is een probleem, zowel onder mensen als bij dieren op het bedrijf zelf. Verder vinden geitenhouders de verpakkingen te groot; ongeveer de helft van alle medicijnen gooien ze weg.
Dan mag de periferie haar zorgen uiten. Zij heeft een probleem met de hoge buitenlandse eisen die gesteld worden aan het product. Om het gebrek aan middelen en het resistentieprobleem op te lossen oppert de periferie om homeopathische geneesmiddelen te gebruiken. En om in alle gevallen hygiënisch en gestructureerd te werken.
De geitenhouders willen graag praten over het minimaliseren van antibioticagebruik. Omdat zij de levensduur van de geiten willen bevorderen en om de resistentieproblematiek onder geiten en onder mensen aan te pakken. Ook financieel gezien is het gebruik van veel antibiotica niet goed, en het imago kan schade oplopen.
De discussie gaat verder op de vraag of je meteen moet ingrijpen bij het vermoeden van een ziek dier. Houben vertelt dat de weerstand tegen een ziekte bestaat uit je huid, samen met de bacteriën die erop leven. Wil je werken aan vermindering van antibiotica, dan moet je deze twee zaken aanpakken. Je kunt ziekteverwerkers bestrijden en door middel van vaccinaties en voedingssupplementen gezonde dieren creëren. Maar de vraag blijft wanneer je ingrijpt bij ziekte? Houben adviseert om te achterhalen waarom de ziekte op het ene bedrijf een grote uitbraak is en op het andere bedrijf niet. Houben gelooft dat de beslissing om antibiotica in te zetten (te) vaak wordt ingegeven door angst (verlies van productie, ontstaan van schade). Geitenhouders beamen dit voorzichtig. De periferie kan goed begrijpen dat de geitenhouders snel reageren met medicijnen. Ook zij zien dat er grote risico’s kleven aan het niet behandelen van zieke dieren. Maar misschien kan de periferie hiervoor passende oplossingen aandragen?
Gezondheid