Weer om vijf uur melken, de laatste keer. Je wilt ze eigenlijk allemaal nog wel even knuffelen, zelfs op de vervelendste geit kan ik vandaag niet mopperen.
Om half acht staat de politie al voor de deur, mocht er iets gebeuren dan zijn ze aanwezig. Ook de burgemeester komt weer. Om kwart voor acht staan er twee vrachtwagens en twee bussen op de weg, maar de coördinator is er nog niet, dus ze mogen het erf niet op. De hele ploeg, dezelfde als gisteren aangevuld met twee veeartsen van de VWA, moet weer vanaf de dierenartsenpraktijk komen. Als ze gearriveerd zijn moet iedereen zich weer omkleden.
Zo rond negen uur zijn ze zover. Mijn man heeft alle geiten nog een paar scheppen brokken extra gegeven als een soort van afscheidskado. Dan mogen de eerste geiten naar buiten. Ze kijken heel raar, er ligt namelijk stro in de kooien, dat zijn ze niet gewend. Het gaat nog niet helemaal goed. Er zijn er teveel tegelijk. De dierenartsen beginnen alle drie aan dezelfde kant te spuiten, dus alles loopt op een hoop, als ze beginnen te vallen, vallen ze boven op elkaar. De volgende groepen zijn kleiner. Ze gaan heel diervriendelijk met onze geiten om. Ik film een stukje, ga even naar binnen, film weer een stukje; het is heel moeilijk om dit aan te zien. Ik ga even de stal in, daar is mijn man met zijn vriend bezig om de geiten naar buiten te drijven, elke keer een klein aantal en dan gauw de buitendeur dicht. Hij kan het helemaal niet aanzien.
Als ze na de middag met de lammeren beginnen gaan we naar binnen, dit moeten ze maar alleen doen. Al die dieren waar je het hele jaar zo druk mee bent geweest om ze groot te krijgen, nu zomaar dood. Als onze veearts binnen komt om te zeggen dat ze klaar zijn, gaan we weer naar buiten. De mensen zijn druk bezig om alles op te ruimen en alles zo achter te laten zoals ze het gisteren aantroffen.
Rond vijf uur is iedereen vertrokken en hebben we het huis weer voor onszelf. We proberen samen te eten, maar niemand heeft veel zin. Als we gaan melken wil er geen enkele geit het hok uit en ze komen zeker niet bij ons. Dat zal nog twee weken duren voor ze ons weer vertrouwen. We hebben maar een uur werk meer. En ’s avonds vallen we allebei in de stoel in slaap om uren later weer wakker te worden, helemaal stijf. En natuurlijk is er weer een telefoontje van onze contactpersoon bij LTO.
Niet gecategoriseerd
Geitenmelkprijsvergelijking uitgevoerd door AgriMedia bv.
