Taiwan kent een geitensector die in aantal boerenbedrijven vergelijkbaar is met Nederland, maar daarmee houden de overeenkomsten ook wel ongeveer op. Erg opvallend is de consumptie van geitenmelk: die wordt, net als pizza’s, met een brommertje aan huis bezorgd, en opgewarmd als gezondheidsdrank genuttigd.
Melkgeiten vormen een kleine sector in Taiwan. De ongeveer 360 melkgeitenbedrijven tellen gemiddeld 166 geiten en houden de dieren jaarrond binnen omdat er weinig land beschikbaar is. Daarnaast zijn er nog zo’n 700 vleesgeitenbedrijven in het land. Taiwan telt in totaal bijna 60.000 geiten. De gemiddelde melkproductie in het land ligt op 17.228 ton, dat wordt allemaal in het eigen land afgezet.
Alpine is het meest aanwezige melkgeitenras, weet James Jang-Chi Huang, onderzoeker in Taiwan. Hij vertelt: “Hoewel in Taiwan al 350 jaar geleden geiten werden gehouden, groeide het aantal geiten pas echt toen in de jaren tachtig dieren geïmporteerd werden uit Amerika.” Ook de Nubische geit zien we veel op de melkbedrijven. Op de vleesgeitenbedrijven kom je vooral een soort zwarte Boergeit tegen; het is een vleesras dat Taiwanese boeren zelf gecreëerd hebben.
Het is niet gemakkelijk om in Taiwan een geitenbedrijf te starten. Jang-Chi Huang: “Er is slechts een kleine lokale afzetmarkt voor geitenmelk en -vlees. Bovendien zijn de productiekosten erg hoog en de opbrengsten relatief laag. ”
Professionele vleesgeitenhouderij
Geitenspecialist Emiel van Haaren is in 2014 voor een kennisuitwisseling enkele dagen in Taiwan geweest. Hij bezocht verschillende bedrijven in de sector. Wat hem het meest opviel, was de vleesgeitenhouderij. “Die is heel professioneel, met ook een professionele marketing. Met behulp van onderzoeksgeld is er een eigen vleesras ontwikkeld. Geitenvlees is ook in Taiwan exclusief en erg duur. Op een leeftijd van 4 maanden worden de bokken gecastreerd, op 12 maanden bij 70 kg worden ze geslacht en brengen dan 7 euro per kg levend gewicht op. Slachtgeiten brengen zomaar 100 euro op.” Op dit moment wordt zelfs het ontstaan van geitenrestaurants, waar enkel geitenvlees op het menu staat, gepromoot.
Geld uit mest
De melkgeitenbedrijven in Taiwan lijken erg op elkaar. Alle stallen hebben een verhoogde roostervloer. De urine verdampt, de mest wordt opgevangen, gedroogd en in zakken van 20 liter verpakt en verkocht als tuinmest. Verder zijn de stallen erg open, soms hangen er gordijnen voor omdat het erg hard kan waaien. In verband met de tropische temperaturen in het land hangen in de meeste stallen ventilatoren en soms is ook een installatie aanwezig die water vernevelt. Een trend in de huisvesting is de opkomst van rvs roosters in plaats van gegalvaniseerde roosters. Soms komen nog houten roosters voor. Van Haaren vond de geiten er perfect uitzien. “Door de droge en schone huisvesting zijn de geiten brandschoon en de hoefjes mooi droog.” De meest voorkomende ziektes bij de geiten zijn CAE en CL.
De geiten lopen in kleine groepen van een stuk of twaalf dieren in een hok. Voeren gebeurt meestal in een goot voor de hokken langs. “Voeren is erg duur in Taiwan”, vertelt Van Haaren. “Het rantsoen bestaat uit snijmais, ingekuild olifantengras, gedroogd gras voor de structuur en krachtvoer. Omdat weinig land beschikbaar is, wordt het meeste voer geïmporteerd.” Inkuilen gebeurt in plastic tonnen.
Glaasje warme melk
Taiwan kent twee geitenmelkcoöperaties die ieder ongeveer de helft van de geitenmelk verwerken. Zo’n 70 procent van de geitenmelk wordt verwerkt in fabrieken, 30 procent op boerenbedrijven. “90 procent van de melk wordt gepasteuriseerd en geconsumeerd als warme melk die dagelijks vers wordt thuisbezorgd”, vertelt de Taiwanese onderzoeker. “Veel Taiwanezen nemen voor het slapen gaan een glaasje warme melk”, weet Van Haaren. De melk is ook niet in supermarkten verkrijgbaar. Geitenmelk wordt in de Taiwanese gemeenschap gezien als een functioneel voedingsmiddel. In oude Chinese medische boeken uit de zestiende eeuw werd de functie van geitenmelk al beschreven; het zou goed zijn voor de bloedcirculatie en de luchtwegen, minder allergeen zijn en helpen tegen diabetes en algehele zwakte. Door deze culturele wijsheden stijgt de vraag naar geitenmelk in het najaar en de winter, waardoor de melkprijzen dan hoger liggen. Om het teveel aan melk dat er zodoende in de zomer is, toch te vermarkten kijkt Jang-Chi Huang of geitenkaas wellicht aanslaat in Taiwan. “Maar dat is nog een hele uitdaging”, laat de onderzoeker weten.
Dit artikel is gepubliceerd in vakblad Geitenhouderij, April 2015. (Foto: Emiel van Haaren).
Geitenmelkprijsvergelijking uitgevoerd door AgriMedia bv.
