Spanje staat dit jaar op het programma voor de studiereis met geitenhouders , georganiseerd door Agrifirm feed. Al vroeg staan 42 boeren en boerinnen te trappelen aan de gate op Eindhoven Airport. De groep is nog vrolijk. Ze weten vast nog niet wat ze te wachten staat in het land van Sint en Piet. Na een voorspoedige vlucht zet Ryanair ons kort voor 13.00 uur op Malaga aan de grond. Strak blauwe hemel, 21 graden en volle zon. Heel wat anders dan de hoosbui en 10 graden bij vertrek uit Nederland.
Bochtig
Kort na enen vervolgen we onze weg per bus door het mooie Andalusië richting het eerste Spaanse geitenbedrijf. We zien een glimp van de zuidkust van Spanje en rijden naar het noorden. Achter ons ligt Gibraltar op een kleine twee uur rijden. Na een broodlunch onderweg stoppen we rond halfdrie op het familiebedrijf Granja El Capilar Antequerta op 750 meter hoogte gelegen; Vader Alfonso Romero en moeder Maria en de dochters Monica en Isabella wachten ons op. We hebben de pas er goed in als groep want de laatste kilometer moesten we te voet afleggen omdat de buschauffeur de volle lading niet aandurfde op de hobbelige weg. Misschien een idee om de bumpers van touringcars wat hoger te plaatsen?
Droog klimaat
Alanso is 35 jaar geleden begonnen met het bedrijf, overgenomen van zijn ouders. Gestart met 150 Malaguena geiten telt het nu 2000 melkgeiten. Mooie bruine geiten waarvan Alanso er 500 in zijn kernselectie heeft. Rentabiliteit is voor hem het belangrijkste selectiecriterium. Daarnaast uierkwaliteit, melkhoeveelheid en de gehaltes in de melk. Momenteel staan 600 geiten droog en 300 zitten tegen de droogstand aan. Rond 20 januari komend jaar worden de eerste lammeren verwacht. Hoewel deze streek veel geitenbedrijven herbergt is Alfonso, naar eigen zeggen, de grootste in omvang. Vorig jaar verkocht de familie 1000 fokgeiten en 10 procent van de bokken ging weg als fokbok. Geboortes worden gespreid over 4 periodes in het jaar. Alfonso: “Dat was vroeger wel anders omdat er veel bokjes werden geslacht voor kerst. Nu is vlees een nevenproduct en voert melk de boventoon.” Mesten gebeurd in 1 maand tot 7 a 8 kg levend gewicht. Daarvoor beurt familie 5 – 5,5 euro per kg levend gewicht. “Die prijs daalt naar 4 – 4,5 euro per kg na Nieuwjaar.” De fokgeitjes gaan weg voor circa 100 euro momenteel.
Melk
De oudere geiten produceren 850 kg per jaar tegen 400 kg bij de jonge geiten. De gehaltes zijn goed: 5,5% vet met 4,5% eiwit. Momenteel ligt de opbrengstprijs voor de melk op zo’n 60 cent per kg melk Een ruwe kostprijsberekening zet een getal van 43 cent per kg melk op de kaart. Resteert dus zo’n 17 cent aan marge. Dat is een vergelijkbare marge met Nederland waar de opbrengstprijs van geitenmelk fluctueert rond de 67 cent/kg en de kostprijs rond de 50 cent ligt, aldus de groep. Voeren doet de familie, met naast vader, moeder en twee dochters drie vaste medewerkers, op groepsniveau.
In tegenstelling tot Nederland groeit er bitterweinig in dit gortdroge gebied. Haver doet het wel en dat is dan ook de basis voor het ruwvoerrantsoen. Alfonso plant zijn hele areaal van 80 ha in met haver. In april/mei wordt die haver gemaaid en in twee dagen gedroogd. Er blijft een prachtig product met voldoende structuur en energie en vaak nog wat groen in de kern. Daarnaast bevat het ruwvoerrantsoen luzerne, aangekocht in Noord-Spanje, en erwtenstro met erwten erin. Geiten vol aan de melk krijgen zo’n 1,5 kg brok.
Inteelt
De KI – bus komt niet op het erf bij de familie; alle dekkingen zijn natuurlijk en wel van eigen bokken. Er worden geen bokken van buiten aangekocht maar louter eigen bokken worden ingezet om de geit te verbeteren. Hoewel inteelt nog geen issue is moet Alfonso eerlijk bekennen dat hij samen met zijn dochter, landbouwkundige, wel attent is op dit onderwerp “We willen toch niet aankopen van buiten omdat dit in het verleden voor een hoop ellende heeft gezorgd.” Zijn criterium voor selectie ligt dus vooral bij de rentabiliteit van de geiten en voor deze visie heeft hij 500 toppers apart gezet . Alfonso: “Die groep is mijn kerngroep.”
Geitengezondheid
De aandoeningen CL en CAE zijn vast aanwezig, aldus Alfonso. Maar last heeft hij er niet van: “Het komt ook bij ons op het bedrijf voor maar er zijn geen dode dieren van gekomen en ook economisch zie we er geen nadelen van. En de melkfabriek en de slachterij verbieden de aanwezigheid van beide ziektes niet.” Gevaccineerd wordt er wel op het bedrijf: zowel tegen Enterotoxaemie, Pasteurelle en Mycoplasma. Srapie, tbc en Brucellose komen niet voor , vertelt Alfonso. Ook paratbc is geen issue aldus de familie. Juist omdat de bodem erg droog is vanwege het klimaat komen klauwaandoeningen niet voor. Klauwen worden niet bekapt en we zagen dat veel plekken waar de geiten lopen verhard zijn.
Heeft Alfonso nog dromen? “Ja, ik wil over een jaar met pensioen gaan en het bedrijf overlaten aan mijn twee dochters.” We eindigen met de groep in de huiskamer van de familie alwaar ze ons vergasten op Spaanse lekkernijen met snaps. Leerzaam, warm en open.