Laatst was ik te gast bij een veevoercoöperatie om eens te kijken naar de toekomst van de geitensector en de rol van de veevoercoöperatie daarin. We kwamen toen tot de opvallende constatering dat coöperaties ooit zijn opgericht door boeren om samen voer in te kopen en daardoor sterker te staan tegenover de buitenwereld.
Door Jos Tolboom, voorzitter LTO vakgroep Melkgeitenhouderij.
Door fusies en samenwerking worden de coöperaties groter en sterker. Zo bereiken ze meer en de kostprijs daalt. Maar nu ken je de medewerkers en het bestuur niet meer. Je komt ze op straat niet tegen en discussieert dus ook niet meer achter de kerk of in de kroeg over wat ze hebben gedaan. De afstand wordt groter en daarmee daalt de waardering. Honderd jaar later zien we groepen veehouders ontstaan om samen voer in te kopen bij een (coöperatieve of particuliere) voerproducent.
Bij LTO hetzelfde probleem. Nog niet zo lang geleden klaagde Esther Ouwehand dat LTO de landbouwparagraaf van het huidige regeerakkoord geschreven heeft. Een mooi compliment uit onverwachte hoek. Door dit regeerakkoord hebben bijvoorbeeld moties voor regulering van de geitenhouderij het niet gehaald. Maar tegenover resultaat in Den Haag staat de afstand van Den Haag naar de leden. Leden kennen bestuur en medewerkers niet meer. De regio’s en de afdelingen scoren dan ook betere cijfers dan de landelijke LTO.
Ik hoop dat in onze kleine sector de drempel naar de landelijke vakgroep laag is. We hebben het afgelopen jaar diverse huiskamerbijeenkomsten gehouden om actualiteiten te bespreken en de inzet van LTO te bediscussiëren. Dit willen we blijven doen. Dus als er vragen of frustraties zijn, nodig ons uit!
Geitenmelkprijsvergelijking uitgevoerd door AgriMedia bv.
