Op 10 september werd de Nationale Geitenkeuring gehouden in Zwolle, ondergebracht bij het Nationaal Geiten Event 2022. De sportfokkers hadden samen bijna tweehonderd dieren aangemeld, verspreid over de diverse rassen. Over belangstelling was niet te klagen en vele bekenden ontmoetten elkaar weer.
De Nederlandse Witte geit vormt nog steeds de grootste groep op een keuring en in Zwolle viel veel te genieten. Wat opvalt is dat in de laatste decennia met name de hoogtemaat is toegenomen. Als dat het geval is, neemt ook automatisch de lengtemaat toe. Het ideale type vraagt een langgerekte, hoogbenige bouw. Door op een lang type te selecteren, valt het niet mee een kaarsrechte rug te behouden, en je zag dan ook bij diverse geiten dat de lendenen opgebogen waren. Op zich wijst dit wel op melkrijkheid, en dit is zeker als fokdier goed te gebruiken. Tegenwoordig ligt het accent op duurzaamheid en dat is zo’n aspect wat weer niet rijmt met genoemde ruglijn.
Bij de Witte geiten was een speciale beker te verdienen voor de geit met de mooiste vooruier. Inderdaad is dit onderdeel belangrijk om een uiervorm optimaal uit de verf te laten komen. Over het algemeen waren de uiers prima. Soms kan de speenplaatsing centraler. Ook zagen de keurmeesters gelukkig weinig dieren met grove spenen. De kwaliteit van de uier is zeer bepalend voor de rangorde waarin melkgeiten geplaatst worden. Voor duurzaamheid is het wel opletten het beenwerk op stevigheid en kracht te beoordelen, omdat dit daarvan de basis is. In de eindkeuring konden de juryleden er niet omheen om een Wit lam tot fraaiste van alle rassen te verkiezen.
Uniforme Toggenburgers
De Nederlandse Toggenburger geit laat over de hele linie een prima uniform beeld zien in type en uier. Bij de lammeren werd wel regelmatig de opmerking gemaakt dat de achterbenen evenwijdiger gewenst worden. Het zal niet verbazen dat bij de keuze van de fraaiste uier er in verhouding meer van dit ras als laatste in de ring liepen. Het gedrongen type van dit ras wijkt behoorlijk af van de overige rassen, en als je dit verlangt, gaat automatisch de hoogtemaat mee naar beneden. Als enige land hebben wij voor dit ideaalbeeld gekozen, maar het heeft de uniformiteit wel bevorderd. Aan een kleinere en kortere geit zijn minder fouten of tekortkomingen te ontdekken. Het ras laat in nagenoeg alle leeftijden zien dat een kaarsrechte rug regel is. Af en toe nog een opmerking over een ‘losse’ schouder, maar over een niet-juiste kruishelling werd niet gerept. Vaak wordt een Nederlandse Witte geit verkozen tot fraaiste van de oudere geiten, maar deze keer vond de eindjury een Nederlandse Toggenburger het compleetst.
Bont doet op veel punten niet onder voor Wit
De Nederlandse Bonte geit is met een gestage opmars bezig en er worden veel jonge dieren voor inschrijving aangeboden. In type zou het gelijk aan de Nederlandse Witte geit moeten zijn en dat begint daar steeds meer op te lijken. Op vele onderdelen doen ze voor laatst genoemd ras niet onder. Alleen in hoogtemaat en uierkwaliteit is gemiddeld nog verbetering mogelijk. Er zijn personen die beweren dat inteelt een bedreiging kan vormen voor het voortbestaan van een ras. De succesvolste sportfokker trekt zich hier niets van aan. In de eindkeuring kwam een Nederlandse Bonte als op een na beste bovendrijven bij de oudere geiten.
Nubische geiten fijn van bouw
De Nederlandse Nubische geiten waren met weinig vertegenwoordigd en worden wel erg fijn van bouw. De ruglijn mag officieel iets wegvallen achter de schouderbladen, maar een doorgezakte rug wijst niet op duurzaamheid. Ook de uiers zijn er niet op vooruitgegaan. De fokcommissie staat pas in de vijfde generatie toe dat een kruising met een ander ras in het stamboek opgenomen kan worden. Met zo’n beleid is het niet gemakkelijk om de uier te verbeteren of meer duurzaamheid in het ras in te brengen. Er zijn voorbeelden bekend van F2-kruisingen die heel dicht bij het ideaalbeeld komen.
Alpine en Boergeit
De beste Nederlandse Alpine geit was een oerdegelijke geit met solide beenwerk en een prima uier. Maar voor wat de kleur betreft denk ik bij een Alpine toch meer aan een kastanjebruine geit met een aalstreep. De Boergeiten zijn echt vooruitgegaan in beenwerk en uniformiteit. Het weerbarstige karakter maakt het niet altijd gemakkelijk om ze netjes voor te brengen. Nu nog de ‘hammen’ opvallender krijgen, wat bij dikbilkoeien en Texelse schapen ook is gelukt.
Geitenmelkprijsvergelijking uitgevoerd door AgriMedia bv.
