Studiereis 2024 van Gebrs. Fuite – Franse veelzijdigheid

De tweejaarlijkse studiereis van Gebrs. Fuite bracht begin oktober zestig deelnemers naar het mekka van geitenmelkend Europa: Frankrijk.

Op de heenreis stond een tussenstop gepland bij het efficiënt gerunde familiebedrijf van de familie Schep in Philippeville in België. De in 1995 uit Weesp geëmigreerde familie melkt 2.000 geiten en 250 koeien. Onderweg was Luc Boone van veevoerfabrikant Denkavit België opgestapt in de bus om het een en ander over de melkgeitensector in België te vertellen.

De familie Schep liet een fotopresentatie zien over de start en de ontwikkeling van het bedrijf. Dat het geen gemakkelijke weg was, staken zij niet onder stoelen of banken. Zo ontbraken regelmatig basisbehoeften zoals water en elektriciteit. Maar met vallen en opstaan bouwde de familie een prachtig bedrijf op. Met name interessant was het zelfontworpen melkleidingsysteem naar de drinkspenen in de jongvee­afdeling, waarbij er nagenoeg geen slangen nodig waren.

De busreis voerde vervolgens door fraaie glooiende Franse landschappen naar Parijs. De organisatie van de reis en het volle en boeiende programma was in handen van Henk van Dam studiereizen.

Een beste jaarproductie

Op de tweede dag stonden bezoeken aan twee behoorlijk verschillende geitenbedrijven in de regio rond Poitiers op het programma. Beide bedrijven beschikken over 120 ha grond met veel graan­gewassen en behalen een beste jaarproductie van 1.200 tot 1.300 kg melk per geit. Het kleinere bedrijf, GAEC Des Alpines in Haims, met 400 Alpine geiten (100 duurmelkers) behaalt 4,3 procent vet en 3,7 procent eiwit in de melk. Zijn grote broer SCEA De Fayolle in Savigne met 1.900 Saanengeiten (helft duurmelkers), weet te reiken tot 4 procent vet en 3,45 procent eiwit. De gemiddelde melkprijs over 2024 lag op deze bedrijven rond de 0,94 cent per liter.

Op het Alpinebedrijf kreeg de groep na een kundige analyse van alle voedergewassen een typisch Franse lunch voorgeschoteld in een schuur tussen de strobalen. De lokale wijn en likeur mochten natuurlijk niet ontbreken. Op het grote Saanenbedrijf trokken een nieuwe loods voor de grondstoffen, kilometers aan zonne­panelen op de daken en een bijzondere stroverdeler aan een rail met bestuurder de aandacht.

Aandacht voor fokkerij

Vervolgens ging de excursie naar het bekende Ki-station Capgenes. Capgenes is goed voor ruim 70.000 inseminaties per jaar in Frankrijk (twee derde Alpine, een derde Saanen) met uitsluitend diepvriessperma. Het bedrijf haalt gemiddeld 60 procent dracht. In drie workshops kreeg de groep het laboratorium en de dekstal (via glas) te zien en volgde een presentatie over de toepassing van genomics in het fokprogramma. Op het gebied van genomics bij geiten liggen de Fransen wereldwijd voor en dat betekent vooral een snellere progressie op productiekenmerken.

Afsluitend hield fokkerijspecialist en Franse Alpine-geitenhouder Oliver Danel een presentatie over het synchroniseren en insemineren van lammeren. De eerste resultaten zijn met 70 procent dracht veelbelovend. De lunch bij Capgenes bestond uit vele lokale lekkernijen, zoals pasteitjes, kaasjes, vleeswaren en zoetigheid.’s Middags bekeek de groep de Limousinkoeien van Jerome Le Gros die daarmee vele prijzen behaalt op shows. De koeien grazen in een prachtig gebied dat we doorkruisten op een platte wagen met strobalen en waar we ons even echte toeristen waanden op het Franse platteland.

Verschillen in genetica

Op de laatste dag stond een bezoek gepland waar velen reikhalzend naar uit hadden gekeken: de Nederlanders Richard van Zanten en Cheyenne Vlot die op hun bedrijf Earl La Vision 800 geiten melken in Parranquet. Het enthousiaste echtpaar vertelde over hoe zij in korte tijd tot een zelfgebouwde stal met hoogproductieve veestapel waren gekomen. Zij insemineren de geiten met diepvriessperma van Capgenes en GKN, waarbij de drachtresultaten (68 procent) vergelijkbaar zijn. Het jongvee krijgt verschillende kleuren oor­ringen zodat de Capgenes- en GKN-nakomelingen goed herkenbaar zijn. Een mooie test om te zien waar de verschillen zitten in prestatie tussen deze genetica.

Nog even spannend was het vertrek met de bus vanaf de recent gerealiseerde parkeerplaats vol grind. De bus reed zich namelijk vast. Gelukkig wisten de mannelijke tourdeelnemers met vereende krachten deze weer los te drukken. Toen was het snel richting Bergerac om het vliegtuig te halen waar iedereen nog een stokbrood, persoonlijk gesmeerd door organisator Henk van Dam, kreeg aangeboden om vervolgens met een hoofd vol herinneringen richting Rotterdam te vliegen.

Tekst: Goffe de Boer, Passion4Goats, dealer van Capgenes in Nederland Foto’s: Goffe de Boer